อ.แกลง จ. ระยอง ไม่ได้มีดีเฉพาะ ทะเลสวย อาหารทะเล สด และอร่อย หรือเป็นดินแดนถิ่นกำเนิด ยอดกวีเอกของไทย นาม สุนทรภู่ เท่านั้น

หลวงปู่เจิม พุทธวังโส วัดหนองน้ำขุ่น คือจุดมุ่งหมาย อันดับแรก ๆ ที่อ้อย ไปที่แกลง   เมื่อกราบหลวงปู่เสร็จเรียบร้อยแล้ว กินข้าวกินปลา ที่แม่ ๆ แม่ครัวฝีมือเอก ทำให้ทานจนอิ่มหนำสำราญแล้ว (หมูชะมวงอร่อยมาก)  ถึงจะมีกำลังใจ ไปเที่ยวชมความงามของทะเลแกลง ต่อได้

หลวงปู่เจิม ท่านใจดี  ญาติโยม มากราบ ขอให้ท่านสงเคราะห์ ในด้านใด ด้านหนึ่งให้ ท่านจะรีบทำให้ สงเคราะห์ให้ด้วยความเต็มใจ ใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส อยู่เสมอ

หลวงปู่แข็งแรง เดินเหิน คล่องแคล่ว  มีบารมีมาก  

ลูกศิษย์ เล่าให้ฟังว่า  ไม้ชองระอา ไม่รู้ใครตัดมาเป็นท่อน ๆ วางกองหลบร้อน ที่ข้างเมรุเผาศพ อยู่หลายเดือน ไม่มีใครกล้าไปยุ่ง   จนลูกศิษย์อยากได้ของดี ของขลัง  จึงขออนุญาต หลวงปู่ เอากองไม้กองนี้ มาเหลาเป็นปลัดขริก แล้วขอบารมีให้หลวงปู่ช่วยปลุกเสกให้หน่อย

ปรากฏว่า ขลัง  มีคุณวิเศษแบบสุด ๆ ไปเลยค่ะ

อีกเรื่อง ลุงศิษย์หลวงปู่ (จำชื่อไม่ได้แล้ว แต่จำหน้าได้ )  เล่าให้อ้อยฟัง ว่า   หลวงปู่สั่งให้ลุงเข้าป่า ไปตัดต้นเถาวัลย์หลง  มาทำของดี  โดยหลวงปู่บอกเคล็ดลับ การตัด  การพลี ให้เสร็จสรรพ  เพราะเถาวัลย์หลง ต้นที่ไปเจอมานี้  พันต้นตะเคียนเวียนซ้ายเสียด้วย  ( เค้าว่า ต้นเถาวัลย์หลง ถ้าพันต้นไม้ที่มีความศักสิทธิ์ในตัวเอง เช่น ต้นตะเคียน, ต้นโพธิ์,  ต้นไทร,ต้นพยุง จะมีความขลังเป็นพิเศษ  ยิ่ง เถาวัลย์หลง พันเวียนซ้ายขึ้นไปด้วยแล้ว หายาก จะยิ่ง ขลัง และศักสิทธิ์ เป็นสิบเท่า ร้อยเท่าเลย)   ก่อนเข้าป่า หลวงปู่เจิม สั่งทิ้งท้ายไว้ว่า หากหลง  ออกจากป่าไม่ได้  ให้เอ่ยชื่อ ว่า หลวงปู่เจิม ใช้ให้มา...!!!

ลุงแก ก็เข้าป่าไปตัดจริง ๆ  ตัดได้แล้ว  ตอนที่กำลังจะกลับ  ขาไปสะดุดโคนเถาวัลย์หลง  เลย หลงป่า  ออกมาไม่ได้  แม้จะพยายาม เดินออกตามทางเดิม ที่คิดว่าจำได้ ก็กลับ ยิ่งหลงไปใหญ่ 

จนปัญญา ประกอบกับคิดได้  ว่าหลวงปู่เจิม สั่งไว้ข้างต้น   เลยยกมือพนมบอกเจ้าป่า เจ้าเขา ว่า หลวงปู่เจิม ใช้ให้มาขอพลีไม้เถาวัลย์หลง จะเอาไปใช้ในกิจการงานบุญ    บอกกล่าวเสร็จ   ก็เหมือนมีสิ่งหนึ่งนำทางให้ออกไปได้ 

อีกเรื่อง ลุงคนเดิม  ขับรถมอเตอร์ไซค์คันเก่ง ซึ่งเก่าพอควร  จะกลับบ้าน พอใกล้ถึงบ้าน   แฮนด์รถเกิดล็อค     บังคับไม่ได้ รถพุ่งเข้าชน ดงไม้หนาม เต็มที่ ร่างของแก ก็กระแทกดงไม้หนามเข้าอย่างจัง  และหลุดเข้าไปอยู่ในดงหนามด้วย   

ลุงเล่าว่า  เมื่อรวบรวมสติได้  ก็พยายาม พาร่างออกจากดงไม้หนาม  ประกอบกับ เพื่อนบ้านใกล้ ๆ ได้ยินเสียง เลยรีบมาช่วย ทั้งดึงตัวคน ทั้งดึงรถออกจากดงหนาม  

ปรากฏว่า  รถพัง ต้องซ่อม   คนที่มาช่วย โดนหนามบาดมือไม้ เนื้อตัว มีรอยขีดข่วนทั่วร่าง  แต่ลุงศิษย์หลวงปู่เจิม  กลับ ไม่มีรอยขีดข่วน หรือรอยหนามทิ่ม ตำเลย สักรอยเดียว  มีแต่เสื้อผ้า ที่ขาดตามแรงดึง  และแรงเกี่ยวของคมหนาม  ในคอลุง  มีเหรียญพุทธวัง แขวนติดคอ อยู่เหรียญเดียว

เรื่องทั้งหมด ที่ถ่ายทอดมา อ้อย รับฟังด้วยหูตัวเอง จากผู้มีประสบการณ์เองโดยตรง   ยิ่งทำให้เพิ่มความศรัทธา ในหลวงปู่เจิม พุทธวังโส  มากขึ้นไปอีกค่ะ