“ครูบาบุญทา ยติกโร” เป็นพระเกจิอาจารย์ชื่อดังแห่งลำพูน เชี่ยวชาญวิทยาคมเป็นที่เลื่องลือ จนได้รับการยกย่องว่าเป็นพระเกจิอาจารย์ระดับแนวหน้าของล้านนา
ครูบาบุญทาตั้งมั่นอยู่ในสมณธรรมอย่างเคร่งครัด มีวัตรปฏิบัติเรียบง่าย ปฏิปทางดงาม เป็นที่เลื่อมใสศรัทธาของผู้พบเห็น

เกิดเมื่อวันที่ 22 มิ.ย. 2475 ที่บ้านหนองเกิ๊ด อ.ป่าซาง จ.ลำพูน ช่วงวัยเยาว์เรียนจบชั้น ป.4 จากโรงเรียนในหมู่บ้าน เมื่ออายุ 11 ขวบ
จากนั้นครอบครัวได้ฝากให้เป็นศิษย์ของครูบาส้อ วัดหนองเกิ๊ด ซึ่งเป็นพระเกจิอาจารย์รูปสำคัญของ อ.ป่าซางในครั้งนั้น ครูบาส้อได้สอนให้ท่านอ่านเขียนตัวอักษรเมืองล้านนา หัดสวดมนต์ หัดเทศน์ธรรม จนชำนาญคล่องแคล่ว
จนเมื่ออายุ 15 ปีจึงเข้าพิธีบรรพชา อยู่เรียนหนังสือและคอยอุปัฏฐากรับใช้ ศึกษาวิทยาคม รวมถึงวิชากัมมัฏฐานจากครูบาส้อ
กระทั่งอายุ 22 ปีจึงเข้าพิธีอุปสมบท ก่อนย้ายตามครูบาส้อไปปกครองวัดท่าตุ้ม อยู่จำพรรษาที่วัดท่าตุ้ม ได้เริ่มศึกษากับพระอุปัชฌาย์และพระอีกหลายรูป หลังจากนั้นจึงออกเดินธุดงค์ไปทั่วภาคเหนือ
จากนั้นอีก 4 ปีครูบาบุญทาได้รับนิมนต์ให้ไปดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดหัวข่วง ท่านจึงได้อยู่วัดหัวข่วงตั้งแต่นั้นเป็นต้นมานานกว่า 10 พรรษา
ต่อมาท่านเกิดความเบื่อหน่ายจึงลาออกจากตำแหน่งเจ้าอาวาส ท่องธุดงค์จาริกไปอยู่ที่ อ.เชียงดาว อยู่บำเพ็ญฌานสมาบัติโดยลำพังเพียงรูปเดียวในป่า

  กาลต่อมา ท่านทราบข่าวการมรณภาพของครูบาส้อจึงรีบเดินทางกลับมาเคารพศพ ครั้นเสร็จจากงานศพ ครูบาสม เจ้าอาวาสวัดเจดีย์สามยอด ในฐานะศิษย์พี่ของท่านได้นิมนต์ให้ครูบาบุญทามาอยู่จำพรรษาเพื่อช่วยงานพัฒนาวัด

  ด้วยความไม่เที่ยงของสังขาร ครูบาสมก็มรณภาพอย่างสงบ ด้วยวัตรปฏิบัติที่ได้รับความเลื่อมใสศรัทธาจากชาวบ้าน ครูบาบุญทาจึงได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดเจดีย์สามยอดสืบมาจนถึงปัจจุบัน

  ครูบาบุญทาเป็นพระที่มีอุปนิสัยที่เยือกเย็นสุขุม ลุ่มลึก พูดจาสิ่งใดล้วนคิดไตร่ตรองก่อนทุกครั้ง มีสติตลอดเวลา มีความเมตตาต่อศิษยานุศิษย์เสมอหน้า ขณะเดียวกัน มีความเด็ดขาดมั่นคง เคร่งครัดในวัตรปฏิบัติ สวดมนต์เจริญสมาธิเป็นนิตย์ไม่เคยขาด ชอบอยู่อย่างสงบ ไม่ค่อยยอมรับกิจนิมนต์

  ได้มีผู้พยายามสอบถามเรียบเรียงประวัติของครูบาบุญทา แต่ด้วยท่านเป็นคนพูดน้อย และได้ปรารภว่า “เราไม่มีเรื่องราวน่าสนใจหรอก จะเอาไปทำไม” ทำให้ไม่สามารถเรียบเรียงได้ละเอียดนัก

  ครูบาบุญทาเป็นพระเกจิคณาจารย์ที่เคร่งครัดในพระธรรมวินัย แม้ท่านได้ศึกษาหลักธรรมและวิชาการต่างๆ ตามแนวทางแห่งพุทธองค์และครูบาอาจารย์แห่งล้านนา นับเป็นพระสงฆ์อีกรูปหนึ่งที่มีปฏิปทาอันน่าเคารพศรัทธาเลื่อมใส มีเมตตาจิตอย่างสูงต่อลูกศิษย์และญาติโยมทุกคนที่ไปกราบไหว้ จนเป็นที่ประทับใจของศรัทธาสาธุชนในวงกว้าง ทั้งในพื้นที่ภาคเหนือและจังหวัดใกล้เคียง

  ด้านวัตถุมงคล ก่อนหน้านี้ไม่เคยจัดสร้างอย่างเป็นทางการ มีแต่ผู้จัดสร้างวัตถุมงคลมาขอให้ท่านปลุกเสก กล่าวได้ว่า งานพุทธาภิเษก วัตถุมงคลของวัดต่างๆ ในพื้นที่ภาคเหนือ ล้วนแต่ต้องมาอาราธนาขอให้ท่านไปนั่งปลุกเสกด้วยทุกครั้ง แต่ท่านเองกลับไม่เคยจัดสร้างวัตถุมงคลของท่านเองสักครั้ง

  ในทุกครั้งที่ครูบาบุญทาประกอบพิธีอธิษฐานจิตปลุกเสกวัตถุมงคลและเครื่องมงคลในสายล้านนา มักจะนำเหรียญวัตถุมงคลตั้งชูไว้ในมือและหันเหรียญไปรอบทิศหลายช่วงเวลาตลอดพิธี สร้างความประหลาดใจแก่ศิษย์ที่รับใช้ใกล้ชิด แม้ท่านบริกรรมพระคาถาปลุกเสกวัตถุมงคลอื่นใดที่ผู้มีจิตศรัทธานำมากราบขอบารมีท่าน เพียงแค่อึดใจศิษย์หลายคนต่างมั่นใจวัตถุมงคลนั้นๆ แล้ว

  หลังจากเสร็จพิธีท่านอธิบายอย่างย่อให้ศิษย์ฟังว่า “เพื่อรับพลังพุทธานุภาพ พรหมานุภาพ และเทวานุภาพ และโพธิสัตว์บารมีจากครูบาอาจารย์ที่ท่านเชิญมาร่วมพิธี ซึ่งอยู่รายล้อมรอบทิศทั่วบริเวณวัด”

 ด้วยความที่เป็นพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ เมื่อได้รับนิมนต์ไปประกอบพิธียังที่ต่างๆ ท่านจะทุ่มเททั้งแรงกายแรงใจ ตั้งจิตอธิษฐานด้วยบารมีพลังจิตอันแน่วแน่ เพื่อสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี ครูบาบุญทาจึงเป็นที่เคารพนับถือและศรัทธาของชาวอำเภอป่าซาง ชาวจังหวัดลำพูน รวมถึงจังหวัดใกล้เคียงด้วย